Dlaczego w F1 nie ma bolidu oznaczonego numerem 13?

Nawet w tak nowoczesnym i naszpikowanym kosmiczną technologią sporcie jest miejsce na przesądy :-) Trzynastka w wielu kulturach uchodzi za symbol pecha, stąd też w Formule 1 tradycyjnie nie przyznaje się takiego numeru startowego. W historii wyścigowych mistrzostw świata zdarzyły się jednak dwa wyjątki. W 1963 r. Moises Solana wystartował do swojej „domowej” Grand Prix Meksyku w samochodzie BRM oznaczonym właśnie numerem 13. Wyścigu nie ukończył z powodu defektu. Jeszcze więcej pecha trzynastka przyniosła w 1976 r. Angielka Divina Galica nie przebrnęła nawet przez kwalifikacje do Grand Prix Wielkiej Brytanii na torze Brands Hatch. Podobnym wynikiem zakończyły się zresztą jej dwie kolejne próby startu w mistrzostwach świata, dwa lata później i już z innym numerem startowym. Inną ciekawostką, związaną z numerologią, są starty Satoru Nakajimy (1990-91) i Ukyo Katayamy (1993-95) w barwach zespołu Tyrrell. Na początku 90. ekipa Kena Tyrrella miała stałe numery startowe: 3 i 4. Czwórka jest w Japonii odpowiednikiem naszej trzynastki, tak więc żaden z Japończyków nie chciał jeździł z takim numerem. Mimo, że teoretycznie obaj byli drugimi kierowcami zespołu, to startowali z trójką. Kolejny interesujący przykład dotyczy Brazylii i ekipy Minardi, w barwach której w latach 1992-93 startował Christian Fittipaldi. Włoski zespół miał przyznane numery startowe 23 i 24, a bratanek dwukrotnego mistrza świata, Emersona Fittipaldiego, zawsze jeździł z niższym numerem. Dlaczego? Liczba 24 jest w Brazylii symbolem homoseksualizmu...

Czy jest jakiś przepis mówiący o tym, kiedy w bolidzie powinno być włączone tylne czerwone migające światło?

Tylne światło musi być włączone zawsze, kiedy do samochodu założone są opony przejściowe bądź w pełni deszczowe. Zapalane jest przez kierowcę, przełącznikiem umieszczanym w kokpicie, z reguły pod kierownicą bądź na bocznej ściance. Jeśli światło nie działa, sędziowie mają prawo nakazać zawodnikowi zjazd do boksu (pokazywana jest mu czarna flaga z pomarańczowym okręgiem). Powyższe ustalenia zawarte są w punkcie 30.14 Regulaminu Sportowego Formuły 1. Dodatkowo światełko miga wówczas, kiedy kierowca korzysta z ogranicznika prędkości – można to zaobserwować przy okazji każdego zjazdu do alei serwisowej. W tym przypadku światło uruchamia się automatycznie. Warto jeszcze dodać, że podczas zimowych testów w samochodach zawodników, którzy nie posiadają jeszcze Superlicencji uprawniającej do startów w wyścigach Formuły 1, instaluje się z tyłu zielone światełko. Pełni ono identyczną funkcję, jak znane z polskich dróg naklejki z zielonym listkiem i po prostu informuje innych zawodników na torze, że ten konkretny samochód jest prowadzony przez niedoświadczonego kierowcę.

Co oznaczają dokładnie pojęcia „high downforce” i „low downforce”? Na jakich torach się ich używa?

Anglojęzyczne określenie „downforce” oznacza siłę docisku, która generowana jest przez aerodynamiczne elementy samochodu, takie jak: dyfuzor, skrzydła, podłoga czy w większości zlikwidowane po sezonie 2008 owiewki, lotki i skrzydełka. Docisk jest jedną ze składowych ogólnej przyczepności samochodu, na którą ogromny wpływ ma także przyczepność mechaniczna (płynąca z opon czy ustawień zawieszenia). W zależności od konfiguracji toru, stosuje się różne ustawienia aerodynamiki. Lepsza przyczepność, potrzebna do szybkiego pokonywania zakrętów, idzie w parze z większym oporem aerodynamicznym, koniecznym do szybkiej jazdy po prostej. Ostateczne ustawienia są zawsze efektem kompromisu: samochód świetnie trzymający się w zakrętach nie będzie szybki na prostych i na odwrót. Dlatego na torach z przewagą długich prostych stosuje się ustawienia z niskim dociskiem (ang. „low downforce”) – niemal płaskie położenie skrzydeł to konfiguracja charakterystyczna chociażby dla najszybszych w kalendarzu torów Monza czy Silverstone. Z kolei kręte obiekty – jak Hungaroring czy Monako – wymagają większej przyczepności, a opór na prostych traci na znaczeniu. Na tych obiektach stosuje się ustawienia typu „high downforce”, ze stromo nachylonymi skrzydłami i wszelkimi dodatkowymi dozwolonymi elementami, które podnoszą docisk.

Na pytania odpowiadał Mikołaj Sokół

Źródło:f1.pl